Nano Film Festival
Międzynarodowy FestiwalKrótkometrażowych
Filmów Fabularnych
Kraków, 21–23.10.2022 O festiwalu
Na platformie PLAY KRAKÓW oglądać można relację z gali rozdania nagród 1. NFF oraz spotkania z twórcami, wykłady Roberta Glińskiego i wybrane filmy konkursowe.
Zobacz Nano Film Festival na PLAY KRAKÓW!
Polecamy!
PLAY KRAKÓW to platforma multimedialna, na której znajdziesz najnowsze informacje z Krakowa, a także materiały VOD będące zapisem koncertów, widowisk, spektakli i spotkań z przedstawicielami świata kultury i sztuki.
ZŁOTY PRECEL
NAGRODA GŁÓWNA
Luiza Budejko za reżyserię filmu Wskrzeszenie
za znakomity pomysł autorski, znalezienie drogi dotarcia do emocji widza, doskonałą obsadę i formę wizualną
SREBRNY PRECEL
Jan Bujnowski za reżyserię filmu Diabeł
za magiczny realizm, poczucie humoru, fantastyczne kreacje aktorskie i nawrócenie tytułowego diabła
BRĄZOWY PRECEL
Michał Toczek za reżyserię filmu Martwe małżeństwo
za niekonwencjonalne podejście do tematu miłości, umierania i sztuki filmowej
AKTORSKI PRECEL
Agnieszka Rajda za główną rolę w filmie Chodźmy w noc
w reżyserii Kamili Tarabury
za stworzenie niezwykłej autentycznej kreacji i za osobowość ekranową
FOTO PRECEL
Paweł Chorzępa za zdjęcia do filmu Maria nie żyje
w reżyserii Martyny Majewskiej
za metafizyczne czarno-białe zdjęcia, które przenoszą w inny wymiar
PRECEL MUZYCZNY
Pimon Lekler za muzykę do filmu Martwe małżeństwo
w reżyserii Michała Toczka
za subtelną, oszczędną formę muzyczną doskonale korespondującą z treścią jak i formą obrazu
PRECEL PUBLICZNOŚCI
Wskrzeszenie w reżyserii Luizy Budejko
Nano Film Festival to międzynarodowy festiwal będący przeglądem krótkometrażowej twórczości fabularnej, otwarty na wszelką twórczość filmową poczynając od filmów, które powstały w szkołach filmowych, a na offowej twórczości kończąc.
Festiwal stwarza twórcom przestrzeń do debiutu – krótka fabuła to pierwszy krok w drodze do długiego metrażu.
Dziś powstaje dużo krótkich fabuł. Kręcą profesjonaliści, studenci, fani, hobbyści, amatorzy. To produkcje realizowane w szkołach filmowych jako dyplomy, w ramach konkursów czy specjalnych projektów lub niezależnych inicjatyw. Są i komedie, i dramaty, i gatunki wymykające się definicjom. Popularność krótkich fabuł rośnie i będzie rosnąć. Twórcy często umieszczają je w Internecie, docierając do szerszej publiczności. Krótkometrażowy film fabularny staje się lustrem współczesności, co wcale nie znaczy że to forma łatwa i oczywista.
„Zapytałem kiedyś mojego profesora, sławnego reżysera Wojciecha Hasa, co to jest krótki film fabularny. I czym różni się od długiego? W Szkole Filmowej w Łodzi pod jego opieką robiliśmy właśnie takie krótkometrażowe etiudy. Has długo milczał po tym pytaniu. Sądziłem, że odpowiedź mistrza rozwieje moje studenckie dylematy. W końcu burknął pod nosem: Ni pies ni wydra, coś na kształt świdra… To było dawno temu, przed cyfryzacją i internetem. Czasy się zmieniły. Świder nabrał znaczenia. Opowiedzieć obrazami coś krótko, a jednocześnie sensownie jest nie lada sztuką. Tylko nielicznym udaje się zrobić krótki film-świder, który wwierca się w głowę widza i daje do myślenia”.
Robert Gliński, dyrektor artystyczny Festiwalu
Celem festiwalu jest inicjowanie i propagowanie nowatorskich działań kulturalnych ze szczególnym uwzględnieniem sztuki filmowej zarówno wśród twórców jak i jej odbiorców. Festiwal jest okazją do zaprezentowania dokonań młodych twórców, adeptów szkół filmowych, twórców offowych, stwarzając im możliwość zaprezentowania efektów ich pracy na dużym ekranie, rozmowy z publicznością i twórczej wymiany myśli, wychodząc tym samym poza ramy konkursu z nagrodami.
Kraków to prawdziwa ostoja kultury, miasto przyciągające kreatywne dusze, artystów, filmowców. Na każdym rogu odbywają się przeróżne wydarzenia kulturalne, festiwale, w tym również filmowe. Ranga Krakowa pozwala nam stworzyć prawdziwą międzynarodową platformę edukacyjną dla młodego, nowego kina – bez barier ekonomicznych charakteryzujących profesjonalną fabularną twórczość filmową.
Jak zrobić dobry film? Za co? Czym krótka fabuła różni się od długiej? Jakie elementy obrazu tworzą konwencję? Jeden punkt zwrotny czy dwa? Na te i inne pytanie odpowiedzi poznamy podczas spotkań twórców z publicznością, które poprowadzi sam dyrektor artystyczny.
Ponadto odbędą się warsztaty, których przedmiotem będzie muzyka filmowa. Będą prowadzone przez Tomasza Gąssowskiego, doświadczonego kompozytora i reżysera „Barażu”.
Robert Gliński – reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta, wykłada reżyserię w Szkole Filmowej w Łodzi i w Gdyni. Były rektor Szkoły Filmowej w Łodzi (2008–2012). Urodził się 17 kwietnia 1952 roku. Studiował architekturę na Politechnice Warszawskiej (1971–75), potem reżyserię w Szkole Filmowej w Łodzi (1975–80). Wyreżyserował 12 filmów fabularnych, ponad 20 teatrów telewizji. Pracował także w teatrach dramatycznych w Warszawie, Poznaniu, Rzeszowie, Gdyni, gdzie wyreżyserował łącznie 14 przedstawień. Do najgłośniejszych jego filmów fabularnych należą: Niedzielne igraszki, Wszystko co najważniejsze, Cześć Tereska, Kamienie na szaniec, a ostatnio Zieja.