Jak charakter pisma
Kinga Dębska, reżyserka i scenarzystka filmowa, przewodnicząca jury tegorocznego Nano Film Festival, mówi o tym, co w krótkich metrażach jest najważniejsze.
Dlaczego zdecydowała się pani zaangażować w prace Nano Film Festival?
Już wcześniej pracowałam z organizatorami Nano, przy okazji innego festiwalu, który odbywał się w Nowym Sączu. Tamto wydarzenie było trochę mniejsze z racji rozmiarów miasta, ale mimo to świetnie przemyślane. Chętnie zgodziłam się kontynuować naszą współpracę, zwłaszcza że pierwsza edycja będzie w Krakowie. Do tego mam poczucie, że powinnam wspierać nowych twórców, przekazywać im pałeczkę. To oni są przyszłością naszego kina.
Jakie będą kryteria oceny filmów konkursowych?
Przede wszystkim umiejętności narracyjne. Dla mnie najważniejsze jest to, czy twórca potrafi zajmująco opowiedzieć to, o co tak naprawdę mu chodzi. Jakie pytania sobie stawia. Do tego praca z aktorem, czy potrafi odpowiednio go poprowadzić. Zwracam też uwagę na umiejętność opowiedzenia danej historii obrazem.
Czy jest coś, co łączy tegoroczne filmy konkursowe?
Nie da się tak jasno stwierdzić: filmy są takie albo takie. Każdy jest inny dlatego, że ich twórcy są zróżnicowani. I właśnie dlatego tak trudno będzie nam rozdawać nagrody.
Czym dla pani, jako twórczyni filmowej, są krótkie metraże?
To jest znak, charakter pisma reżysera. Krótki metraż pokazuje, kto jak myśli. Jaka jest jego wrażliwość? Na co zwraca uwagę? Czy interesuje go psychologia, czy może szuka czegoś innego, czegoś bardziej odjechanego? Jestem ciekawa ludzi, dlatego jestem ciekawa tych filmów. Przez to, że twórcy mają ograniczony czas, szybko można się dowiedzieć, z jakiego rodzaju dziełem mamy do czynienia. Dłuższe formy na to nie pozwalają. Jeśli w krótkim metrażu coś nie wyjdzie, to od razu to widać. I z drugiej strony – jeśli jakiś element jest świetny, też od razu zwraca uwagę.
Rozmawiała Anna Skroś
Kinga Dębska – scenarzystka, reżyserka wielu filmów fabularnych i dokumentalnych, absolwentka reżyserii FAMU w Pradze oraz japonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Jej filmy fabularne (m. in. „Moje córki krowy”, „Zabawa zabawa”, „Zupa nic”) łączą sukces artystyczny z frekwencyjnym. Wyreżyserowała też wiele filmów dokumentalnych, seriali telewizyjnych, spektakli teatralnych, a także jest autorką dwóch powieści.
Festiwalowa Gazeta Nano Film Festival
Z przyjemnością prezentujemy Festiwalową Gazetę Nano Film Festival!
Miejsce, w którym znajdziesz najnowsze informacje z festiwalu, wywiady oraz teksty będące efektem pracy naszych wolontariuszy!